Ενας απο τους στόχους της μοντέρνας κτηνιατρικής ειναι ο έλεγχος του πόνου στα κατοικίδια μας.Γνωρίζουμε οτι οι επεμβάσεις στα σπλάγχνα, (στείρωση, επεμβάσεις στο έντερο, την ουρήθρα, τον προστάτη κλπ) οι ορθοπαιδικές επεμβάσεις και αυτές στα μάτια και τα δόντια είναι υπερβολικά επώδυνες μετα την ανάνηψη. Το ξύπνημα δηλαδή.
Οπως μετά απο κάθε επέμβαση ρωτάτε τον κτηνίατρο αν θα σας γράψει αντιβιωτικό, ετσι απο εδω και πέρα θα του ζητάτε να σας γράψει και παυσίπονα μετά και απο την πιο απλή επέμβαση (στείρωση ας πούμε).Τα ζώα πονούν. Και πονούν το ίδιο έντονα όπως εμεις.
Ενας απο τους στόχους της μοντέρνας κτηνιατρικής ειναι ο έλεγχος του πόνου στα κατοικίδια μας.Γνωρίζουμε οτι οι επεμβάσεις στα σπλάγχνα, (στείρωση, επεμβάσεις στο έντερο, την ουρήθρα, τον προστάτη κλπ) οι ορθοπαιδικές επεμβάσεις και αυτές στα μάτια και τα δόντια είναι υπερβολικά επώδυνες μετα την ανάνηψη. Το ξύπνημα δηλαδή.
Οπως μετά απο κάθε επέμβαση ρωτάτε τον κτηνίατρο αν θα σας γράψει αντιβιωτικό, ετσι απο εδω και πέρα θα του ζητάτε να σας γράψει και παυσίπονα μετά και απο την πιο απλή επέμβαση (στείρωση ας πούμε).Τα ζώα πονούν. Και πονούν το ίδιο έντονα όπως εμεις.
Ομως το DNA τους τα εχει διδάξει τον σιωπηλό πόνο. Εδω και εκατομμύρια χρόνια, αν στην ελεύθερη φύση το ζώο διαλαλούσε τον πόνο του, τότε απο θηρευτής θα γινόταν θήραμα. Ετσι έμαθε να υποφέρει βουβά.
Δουλειά δική μας ειναι να ανακαλύψουμε τον πόνο, όταν υπάρχει, και να τον ελέγξουμε.
Ο ιδιοκτήτης εκφράζει απορία και συνήθως αμφιβάλει οταν του περιγράφω μια κατάσταση σαν επώδυνη (οστεοαρθρίτιδα, χαλασμένα δόντια) επειδή απλά δεν παρατηρεί κάποια αλλαγή στη συμπεριφορά του τετράποδου φίλου του που θα του θύμιζε πόνο (με τα ανθρώπινα δεδομένα φυσικά).
Οπως αισθάνομαι υποχρεωμένος να διδάξω τον ιδιοκτήτη την γλώσσα του πόνου του κατοικίδιου του έτσι θα μάθω την αλφάβητο του πόνου του και σε εσας, ιδίως για τις χρόνιες παθήσεις.
Κατ αρχην το οτι το ζώο τρώει δεν είναι ένδειξη ευζωίας αλλα απλή κάλυψη των θρεπτικών αναγκών για επιβίωση.
Τα ζώα που έχουν επώδυνες αρθρώσεις ξαπλώνουν και κοιμούνται περισσότερες ώρες. Λανθασμένα θεωρούμε οτι το ηλικιωμένο ζώο κοιμάται περισσότερο επειδή απλά γέρασε. Ξαπλωμένο πονάει λιγότερο κι έτσι προτιμάει αυτη τη στάση.
Σε ορισμένες περιπτώσεις οστεορθρίτιδας, το ζώο γλείφει έντονα το δέρμα πάνω απο την πονεμένη άρθρωση.
Ο σκύλος που πάσχει απο οστεοαρθρίτιδα σταματάει γρήγορα στη βόλτα να προηγείται και να μυρίζει ενθουσιασμένος και συνεχίζει ακολουθώντας σας με βαρύ βήμα και κοπιώδη αναπνοή. Πονάει.
Η γάτα που πάσχει απο οστεοαρθρίτιδα μειώνει το ύψος του άλματος της, δεν μπορεί να πηδήξει εύκολα στα ντουλάπια της κουζίνας, ενω πολλές φορές απο λανθασμένη διάγνωση ο κτηνίατρος πιστεύει οτι η γέρικη γατούλα ειναι δυσκοίλια λόγω ηλικίας.
Ομως αυτή η καημένη απλούστατα πονάει τόσο πολύ που δεν μπορεί να πηδήξει στη λεκάνη της για να κάνει την ανάγκη της.Ας γνωρίζετε οτι ο ήχος «πρρρρρ» που βγάζει η γάτα για να δείξει την ικανοποίησή της είναι ακριβώς ο ίδιος όταν βρίσκεται σε μεγάλη ένταση απο πόνο.Τα ζώα που πονούν αλλάζουν τις συνήθειες ύπνου και κρεβατιού.
Ετσι, μπορεί να βρείτε το κατοικίδιό σας κρυμένο σε καινούργιο μέρος. Ψάχνει να ανακαλύψει τρόπους να μειώσει τον πόνο που το βασανίζει.
Ο πόνος στη στοματική κοιλότητα εκδηλώνεται με πυκνή σιελόρροια με το αντίκρυσμα του γεύματος ή ακόμα και με τη μυρωδιά του.
Αργότερα αυτό το σύμπτωμα εξαφανίζεται. Το ζώο πλησιάζει το φαγητό του πλέον με δυσπιστία γιατί ενω το έχει ανάγκη, ξέρει οτι θα του προκαλέσει πόνο. Αλλα ζώα πιο ευαίσθητα με τη θέα του φαγητού οπισθοχωρούν και απομακρύνονται.Αλλα πάλι ζώα καταπίνουν το φαγητό τους για να μην πονέσουν μασώντας.
Θα μπορούσα να γεμίσω σελίδες μιλώντας σας για την διαφορετική γλώσσα με την οποία εκφράζουν τον πόνο τους τα ζώα. Σας εδωσα ομως μια ιδέα. Θα επανέλθω σύντομα με το ίδιο αντικείμενο.
Χαράλαμπος Ι. Χαραλαμπίδης
Κτηνίατρος